Lente

Het wordt weer lente. Dat kun je zien aan de platgereden eenden op de weg. Ik heb het nog niet echt onderzocht, maar ik durf er wat om te verwedden dat de meeste dode eenden op de weg woerden zijn. Dronken van geilheid lopen ze achter hun partners aan. Hun hersens gekidnapt door de hormonen, letten ze enkel nog op het wiebelende staartpuntje van hun voorgangster. Die let nog wel op en ontkomt op het nippertje met achterlating van een enkel veertje aan het voortrazende verkeer. Het mannetje echter wordt hopeloos overreden. De pijl van Eros bleek dodelijk.
Voor het vrouwtje en voor de eendenstand maakt het allemaal niets uit, voor nageslacht was al gezorgd. Over enkele weken ligt er een nest eieren. De vader was toch al overbodig geworden. Hij kan nu helpen de kraaienstand te verbeteren, want zo’n platgereden brei van vlees, bloed en veren is toch maar mooi een lekkernij.

Dit bericht is geplaatst in verhaal. Bookmark de permalink.